آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

پیامبر(ص) مى فرمایند: 1- «اولاد خود را بر سه خصلت تربیت کنید: دوستى پیامبرتان، دوستى اهل بیتش، و قرائت قرآن». 2- «اساس اسلام، دوستى من و اهل بیت من است». 3- «یک روز دوستى آل محمّد، بهتر از یک سال عبادت است، و کسى که بر آن دوستى بمیرد داخل بهشت مى شود». 4- «هیچ بنده اى ایمان کامل پیدا نمى کند، مگر در صورتى که من دوست داشتنى تر نزد او از خودش باشم، و نیز اهل بیتم از اهلش محبوب تر، و...». 5- «اولین چیزى که در روز قیامت از بنده سؤال مى شود، دوستى ما اهل بیت است» و... .

در روایات فریقین همانند قرآن کریم به طور صریح بر محبّت اهل بیت(علیهم السلام)تأکید شده است که به برخى از آن ها اشاره مى کنیم:
1 ـ تربيت اولاد بر محبت اهل بيت (علیهم السلام)
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مى فرمایند: «ادبّوا أولادکم على ثلاث خصال: حبّ نبیّکم، وحبّ أهل بیته، و قراءة القرآن»(1)؛ (اولاد خود را بر سه خصلت تربیت کنید: دوستى پیامبرتان، دوستى اهل بیتش، و قرائت قرآن.)
امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمود: «أحسن الحسنات حبّنا، و أسوأ السیئات بغضنا»(2)؛ (بهترین نیکى ها حبّ ما، و بدترین بدى ها بغض ما اهل بیت(علیهم السلام) است.)
2 ـ دوستى اهل بیت دوستى خدا و رسول خداست
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «أحبّوا الله لما یغذوکم من نعمه، وأحبّونى لحبّ الله، و أحبّوا أهل بیتى لحبّى»(3)؛ (خدا را دوست بدارید به جهت آن که از نعمت هایش به شما روزى مى دهد. و مرا نیز به جهت دوستى خدا دوست بدارید، و اهل بیتم را به جهت دوستى من دوست بدارید).
زید بن ارقم مى گوید: در خدمت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) بودم که دیدم فاطمه زهرا(علیها السلام)داخل حجره پیامبر(صلى الله علیه وآله) شد، در حالى که با او دو فرزندش حسن و حسین بودند، و على(علیه السلام)نیز پشت سر آنان وارد شد، پیامبر(صلى الله علیه وآله) به آنان نظر کرده و فرمود: «من أحبّ هؤلاء فقد أحبّنى، و من ابغضهم فقد أبغضنى»(4)؛ (هر کس اینان را دوست بدارد، مرا دوست داشته و هر کس که اینان را دشمن بدارد، مرا دشمن داشته است).
امام صادق(علیه السلام) فرمود: «من عرف حقّنا و أحبّنا فقد أحبّ الله تبارک و تعالى»(5)؛ (هر کس حق ما را شناخته و ما را دوست بدارد در حقیقت خداوند تبارک و تعالى را دوست داشته است.)
3 ـ حبّ اهل بیت اساس ایمان است
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «أساس الإسلام حبّى و حبّ أهل بیتى»(6)؛ (اساس اسلام، دوستى من و اهل بیت من است.)
و نیز فرمود: «لکلّ شىء أساس، و أساس الإسلام حبّنا أهل البیت»(7)؛ (براى هر چیزى اساسى است و پایه اسلام حبّ ما اهل بیت است.)
4 ـ حبّ اهل بیت(علیهم السلام) عبادت است
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «حبّ آل محمّد یوماً خیر من عبادة سنة، و من مات علیه دخل الجنّة»(8) ؛ (یک روز دوستى آل محمّد، بهتر از یک سال عبادت است، و کسى که بر آن دوستى بمیرد داخل بهشت مى شود.)
5 ـ دوستى اهل بیت(علیهم السلام) نشانه ایمان است
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «لا یؤمن عبد حتّى أکون أحبّ إلیه من نفسه، و أهلى أحبّ إلیه من أهله، و عترتى أحبّ إلیه من عترته، و ذاتى أحبّ إلیه من ذاته»(9)؛ (هیچ بنده اى ایمان کامل پیدا نمى کند، مگر در صورتى که من دوست داشتنى تر نزد او از خودش باشم، و نیز اهل بیتم از اهلش محبوب تر، و عترتم از عترتش دوست داشتنى تر و ذاتم از ذاتش محبوب تر باشد.)
6 ـ دوستى اهل بیت نشانه پاکى ولادت
پیامبر(صلى الله علیه وآله) اشاره به على(علیه السلام) کرد و فرمود: «أیّها الناس إمتحنوا أولادکم بحبّه، فإنّ علیّاً لایدعو إلى ضلالة، و لا یبعد عن هدى، فمن أحبّه فهو منکم، و من أبغضه فلیس منکم»(10)؛ (اى مردم! اولاد خود را به دوستى على امتحان نمایید، زیرا او شما را گمراه نمى کند و از هدایت دور نمى سازد. پس هر یک از اولاد شما که على را دوست بدارد از شماست، و هر کدام که او را دشمن بدارد از شما نیست.)
امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمود: در وصیّتى که پیامبر(صلى الله علیه وآله) به اباذر کرده آمده است: «یا أباذر! من أحبّنا أهل البیت فلیحمد الله على أوّل النعم. قال: یا رسول الله! و ما أوّل النعم؟ قال: طیب الولادة، انّه لا یحبّنا إلاّ من طاب مولده»(11)؛ (اى اباذر! هر کس ما اهل بیت را دوست دارد باید بر اوّلین نعمت، خداوند را ستایش نماید. ابوذر عرض کرد: اى رسول خدا اولین نعمت چیست؟ فرمود: نیکى ولادت، زیرا دوست ندارد ما را مگر کسى که ولادتش پاک است.)
7 ـ سؤال از دوستى اهل بیت در روز قیامت
رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «أوّل مایُسأل عنه العبد حبّنا أهل البیت»(12)؛ (اولین چیزى که در روز قیامت از بنده سؤال مى شود، دوستى ما اهل بیت است.)
و نیز فرمود: «لا تزول قدما عبد یوم القیمة حتّى یُسأل عن أربع: عن عمره فیما أفناه، و عن جسده فیما أبلاه، وعن ماله فیما أنفقه ومن أین کسبه، وعن حبّنا أهل البیت»(13)؛ (روز قیامت بنده قدم از قدم برنمى دارد تا آن که از چهار چیز سؤال شود: از عمرش که در چه راهى صرف کرده، و از بدنش که در چه راهى به کار گرفت و از مالش که در چه راهى خرج کرده و از کجا به دست آورده است، و از دوستى ما اهل بیت).(14)