آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند متعال در قرآن مى فرماید: اى رسول ما به امت بگو من از شما اجرِ رسالت جز این نمى خواهم که مودّت و محبّت مرا در حقّ خویشاوندانم منظور دارید. سیوطى در تفسیر این آیه به اسناد خود از ابن عباس نقل مى کند: هنگامى که این آیه بر پیامبر(ص) نازل شد، صحابه عرض کردند: اى رسول خدا! خویشاوندان تو کیانند که مودّت آنان بر ما واجب است؟ حضرت(ص) فرمود: «على و فاطمه و دو فرزندان او».

خداوند متعال در قرآن کریم مى فرماید:  «قُلْ لا أَسأَلُکُمْ عَلَیهِ أَجراً اِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِى الْقُربى»(1)؛ (اى رسول ما به امت بگو من از شما اجرِ رسالت جز این نمى خواهم که مودّت و محبّت مرا در حقّ خویشاوندانم منظور دارید.)
این آیه معروف به آیه مودّت است، که اغلب کتاب هاى تفسیر و حدیث و تاریخ، نزول آن را در حق اهل بیت(علیهم السلام) مى دانند.
سیوطى در تفسیر این آیه به اسناد خود از ابن عباس نقل مى کند: هنگامى که این آیه:  «قُلْ لا اَسأَلُکُمْ عَلَیهِ اَجراً اِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِى الْقُربى» بر پیامبر(صلى الله علیه وآله) نازل شد، صحابه عرض کردند: اى رسول خدا! خویشاوندان تو کیانند که مودّت آنان بر ما واجب است؟ حضرت(صلى الله علیه وآله) فرمود: «على و فاطمه و دو فرزندان او».(2)
در خطبه اى که امام حسن(علیه السلام) بعد از شهادت امیرالمؤمنین(علیه السلام) ایراد کردند، بعد از حمد و ثناى الهى فرمود: «... و أنا من أهل البیت الذى افترض الله مودّتهم على کلّ مسلم، فقال تبارک و تعالى: قُلْ لا اَسأَلُکُمْ عَلَیهِ اَجراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِى الْقُربى وَمَْن یَقْتَرف حسنة نَزد لَهُ فِیها حُسْناً فاقتراف الحسنة مودّتنا أهل البیت...»; (و من از اهل بیتى هستم که خداوند مودّت آنان را بر هر مسلمانى واجب نموده است پس خداوند تبارک و تعالى فرمود: «قُلْ لا أَسأَلُکُمْ...»، انجام کار نیک مودت ما اهل بیت است.»
امام صادق(علیه السلام) به ابى جعفر احول فرمود: چه مى گویند اهل بصره در این آیه: «قُلْ لا أَسأَلُکُمْ عَلَیهِ أَجراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِى الْقُربى». عرض کرد: فدایت گردم، آنان مى گویند: این آیه در شأن خویشاوندان رسول خدا(صلى الله علیه وآله) است. حضرت فرمود: «دروغ مى گویند تنها در حق ما اهل بیت على و فاطمه و حسن و حسین اصحاب کسا نازل شده است».(3)
مى دانیم که حصر این روایات اضافى است نه حقیقى، و لذا شامل بقیه امامان نیز مى شود.(4)