آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

به گفته برخى از مورّخان، مردم عرب،  پیش از ولادت فرزندان حضرت زهرا(س) با نام حسن و حسین آشنا نبودند و این دو نام از نام های بهشتی هستند که از جانب خداوند بر پیامبر(ص) وحى شد تا آن دو بزرگوار را به آن نام نهد.

به دستور رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نام حسنین(علیهما السلام) برای امام حسن(ع) و امام حسین(ع) برگزیده شد، که به گفته برخى از مورّخان: «مردم آن محیط پیش از آن با نام حسن و حسین آشنا نبودند تا فرزندان خود را به این دو اسم نامگذارى کنند و این دو نام از جانب خداوند بر پیامبر(صلى الله علیه وآله) وحى شد، تا آن حضرت بر فرزندان على(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام) این نام ها را بنهد».(1)
جلال الدّین سیوطى (از علماى معروف اهل سنّت در قرن دهم) نقل کرده است که: «حسن و حسین دو نام از نام هاى اهل بهشت است و مردم عرب پیش از این، این دو نام را بر فرزندان خویش نمى نهادند».(2)؛ (3)