آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

پس از شهادت امام حسین(ع) چون غارتگران کوفی بر خیام حرم حمله ور شدند و زینت های زنان را به یغما بردند، تنها يك زن از قبيله بكر بن وائل كه با شوهرش در سپاه ابن سعد بود اين جسارت و بى حرمتى را تحمل نكرد و فرياد حمايت از دختران و زنان رسول خدا را سر داد، شمشير گرفت و قبيله اش را مخاطب ساخت و گفت: به خونخواهى رسول خدا بپاخيزيد. شوهرش آمد و او را به جايگاهش برگرداند.
اين اولين فرياد خونخواهى از خون هاى به نا حق ريخته مظلومان كربلا بود كه از حلقوم زنى خارج مى شد.
 

پس از شهادت امام حسین(عليه السلام) چون غارت گران کوفی بر خیام حرم حمله ور شدند و زینت های زنان را به یغما بردند، تنها يك زن از قبيله بكر بن وائل كه با شوهرش در سپاه ابن سعد بود اين جسارت و بى حرمتى را تحمل نكرد و فرياد حمايت از دختران و زنان رسول خدا را سر داد، شمشير گرفت و قبيله اش را مخاطب ساخت و گفت: «يا آلَ بَكر أَتُسْلَبُ بَناتُ رَسُولِ اللهِ! لا حُكْمَ إلاّ لِلّهِ، يالَثاراتِ رَسُولِ اللهِ»؛ (اى قبيله بكر، دختران رسول خدا غارت مى شوند و شما نظاره مى كنيد؟! هيچ فرمانى جز فرمان خدا نيست [كنايه از اينكه ديگر نبايد از آل اميه اطاعت كرد] به خونخواهى رسول خدا بپاخيزيد).

شوهرش آمد و او را به جايگاهش برگرداند. (1)

اين اولين فرياد خونخواهى از خون هاى به نا حق ريخته مظلومان كربلا بود كه از حلقوم زنى خارج مى شد. (2)