آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

هر کس سوره «مزمل» را بخواند سختى ها در دنیا و آخرت از او برداشته مى شود؛ و هر کس آن را در نماز عشاء یا در آخر شب بخواند، شب و روز، و همچنین خود این سوره، گواه او در روز قیامت خواهد بود، و خداوند او را حیات پاکیزه و مرگ پاکیزه اى خواهد داد.

در حدیثى از پیغمبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) آمده است: «مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْمُزَّمِّلِ رُفِعَ عَنْهُ الْعُسْرُ فِى الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ»؛ (هر کس سوره «مزمل» را بخواند سختى ها در دنیا و آخرت از او برداشته مى شود).(1)
و در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: «مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْمُزَّمِّلِ فِی الْعِشَاءِ الآخِرَةِ، أَوْ فِی آخِرِ اللَّیْلِ کَانَ لَهُ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ شَاهِدَیْنِ مَعَ السُّورَةِ، وَ أَحْیَاهُ اللَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً وَ أَمَاتَهُ مِیتَةً طَیِّبَةً»؛ (هر کس سوره مزمل را در نماز عشاء دوم [منظور همان نماز عشاء است زیرا گاه به مغرب، عشاء اول گفته مى شود[ یا در آخر شب بخواند، شب و روز، و همچنین خود این سوره، گواه او در روز قیامت خواهد بود، و خداوند او را حیات پاکیزه و مرگ پاکیزه اى خواهد داد)!.(2)
مسلماً این فضائل بزرگ در صورتى است که محتواى سوره دائر به قیام شبانه، تلاوت قرآن، صبر، استقامت، ایثار و انفاق عملى گردد، نه تلاوتى خالى از عمل.(3)