آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

گروهى از منافقان سخنان ناهنجار درباره پیامبر(ص) مى گفتند، یکى از آنان گفت: این کار را نکنید مى ترسیم به گوش محمّد برسد؛ یکى از آنان که نامش «جلاس» بود گفت: نزد محمّد(ص) مى رویم و انکار مى کنیم؛ زیرا وى آدم خوش باوری است، وهر کس هر چه بگوید قبول مى کند. آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ داد.

در آیه (61) سوره «توبه» می خوانیم: «وَ مِنْهُمُ الَّذینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَ یَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَیْر لَکُمْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ یُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ وَ رَحْمَةٌ لِلَّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ الَّذینَ یُؤْذُونَ رَسُولَ اللّهِ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ»؛ (از آنها کسانى هستند که پیامبر را آزار مى دهند و مى گویند: «او آدم خوش باورى است»! بگو: «خوش باور بودن او به نفع شماست! [ولى بدانید] او به خدا ایمان دارد؛ و [تنها] مومنان را تصدیق مى کند؛ و رحمت است براى کسانى از شما که ایمان آورده اند»! و آنها که رسول خدا را آزار مى دهند، عذاب دردناکى دارند).
شأن نزول:
براى آیه فوق، شان نزول هائى ذکر شده، که بى شباهت به یکدیگر نیست، از جمله این که: این آیه درباره گروهى از منافقان نازل شده، که دور هم نشسته بودند و سخنان ناهنجار، درباره پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى گفتند، یکى از آنان گفت: این کار را نکنید؛ زیرا مى ترسیم به گوش «محمّد» برسد، و او به ما بد بگوید (و مردم را بر ضد ما بشوراند).
یکى از آنان که نامش «جلاس» بود گفت: مهم نیست، ما هر چه بخواهیم مى گوئیم، و اگر به گوش او رسید، نزد وى مى رویم و انکار مى کنیم، و او از ما مى پذیرد؛ زیرا محمّد(صلى الله علیه وآله) آدم خوش باور و دهن بینى است، و هر کس هر چه بگوید قبول مى کند، در این هنگام آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.(1)، (2)