آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اصولا غیب و پنهانى براى خداوند مفهوم ندارد و او بر همه چیز احاطه دارد و با توجه به قدرت نامتناهی او برپایی قیامت برای او در یک چشم بر هم زدن و یا کمتر ممکن است.

خداوند متعال در قرآن مى فرماید: (خداوند غیب آسمان ها و زمین را مى داند)؛ «وَ للهِ غَیْبُ السَّماواتِ وَ الاَرْضِ». (1)
شاید این پاسخ به ایرادى است که منکران معاد جسمانى داشتند، مى گفتند: هنگامى که ما مردیم و ذرات خاک ما در هر گوشه اى پراکنده شد، چه کسى از آنها آگاهى دارد که جمع آوریشان کند؟
آیه فوق در یک جمله، این سؤال را در همه ابعادش پاسخ مى گوید که خدا غیب همه آسمانها و زمین را مى داند، او همه جا همیشه حاضر است.
بنابراین، اصولا غیب و پنهانى براى او مفهوم ندارد، همه چیز براى او شهود است.
سپس اضافه مى کند: (امر قیامت درست همانند یک چشم بر هم زدن و یا از آن هم نزدیکتر!)؛ «وَ ما أَمْرُ السّاعَةِ إِلاّ کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبَ». و این در واقع اشاره به ایراد دیگرى از منکران معاد است که مى گفتند: چه کسى توانائى بر این کار دارد، این کار، کار فوق العاده مشکلى است، قرآن در پاسخ آنها مى گوید: براى شما که قدرت ناچیزى دارید این برنامه مشکل به نظر مى رسد، اما براى خداوندى که قدرتش بى پایان است آن قدر ساده است همانند یک چشم بر هم زدن که هم سریع است و هم بسیار آسان! (2)