اهل سنت هيچ مرجعى جز قرآن و روايات پیامبر(ص) و عقل و اجماع ندارند. شیعیان نیز علاوه بر موارد بالا به مقتضاى حديث «ثقلين» پس از پيامبر(ص) ولايت مطلقه را براى اهل بيت(ع) قائلند و در دوران غیبت کبری طبق دستور ائمه در شریعت و طریقت، به فقها که نايبان عام امامند، رجوع می کنند. پس كسی نمى تواند به بهانه اينكه رجوع به علما در شريعت است، در طريقت به قطب رجوع نماید؛ زيرا شريعت و طريقت را همه بايد از معصومين(ع) دريافت دارند.

حديث «ثقلين» در صحيح مسلم كه از مهمترين صحاح اهل سنت مي‌باشد به این صورت آمده است: «رسول خدا(ص) در محل غدير خم به پا خاست و بعد از حمد و ثناي خداوند فرمود: من بشرى مثل شما هستم و نزديك است كه دعوت فرستاده حق را اجابت كنم. من در ميان شما دو چيز گرانمايه را به يادگار مى گذارم نخست كتاب خدا كه در آن هدايت و نور است و ديگري اهل بيتم را. آنگاه سه بار در مورد اهل بيت شان سفارش نمودند».

اين حديث به طور گسترده در كتابهاى معروف اهل سنت، مانند: صحيح مسلم، سنن ترمذى، سنن دارمى، مسند احمد، سنن نسائى، مستدرك الصحيحين، الصواعق المحرقه، اسد الغابه فى معرفة الصحابة، احياء الميت، السنن الكبري، المعجم الكبير، منهاج السنه و دهها كتاب ديگر اهل سنت ذكر شده است.