رابطه «نعمت» و «شکر»

امام علی(علیه السلام) در نهج البلاغه چه رابطه ای بین «نعمت» و «شکر» برقرار نموده است؟

امام علی(ع) با اشاره به ارتباط بین حمد و نعمت و شکر می فرماید: «ستايش مخصوص خداوندى است كه حمد را به نعمت و نعمت را به شكر پيوند داد». قرين بودن حمد به نعمت از اين جهت است كه حمد و سپاس او، انسان را لايق نعمت هايش مى سازد و اين حمد سبب برخوردارى بندگان از نعمت او مى گردد، همچنين بندگان در برابر هر نعمتى موظف به شكرگزارى هستند. در واقع حمد سبب تكوينى نعمت ها و نعمت ها سبب تشريعى شكرگزارى مى باشد.

رابطه «صبر و شکر» با کسب «علم و معرفت»

«صبر و شکر» چه رابطه ای با کسب «علم و معرفت» دارد؟

پیامبر(ص) می فرماید: ايمان دو بخش است نيمى از آن صبر است و نيم ديگر شكر. آری هركس در مطالعه اسرار آفرينش و همچنين اسرار زندگى اجتماعى بشر دقيق تر و شكيباتر باشد و روح شكرگزارى، يعنى استفاده از وسائل معرفت بر وجود او حاكم گردد سهم بيشترى از معرفت نصيب او مى شود و به همين دليل می توان گفت صبر و شكر از جمله زمينه هاى مؤثّر معرفت است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

الإمام عليٌّ(عليه السلام)

الإيثارُ زِينةُ الزُّهْدِ

ايثار، زيور پارسايى است

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 22