اهل تسنّن چون از یک سو، ورود این احادیث را در منابع اصیل خود انکار نمى کنند، و از سوى دیگر عقیده شیعه را درباره «ائمّه اثنى عشر» نپذیرفته اند، در توجیه این احادیث گرفتار درد سر عجیبى شده اند، چون از سویی شمردن افرادى مانند «یزید» و اخلاف او از حکّام بنى امیّه در این زمره امکان پذیر نیست، و از سویی با توجّه به وحدت اهداف و برنامه هاى خلفاى بنى امیّه و بنى عبّاس نمی توان ضابطه ای به دست آورد تا بعضی را انتخاب کنند.