«قثم بن عبّاس» پسر عموى پيغمبر اكرم(ص) و حضرت علی(ع) بود. مادرش «ام الفضل»، لبابه دختر حارث، از ياران رسول خدا(ص) بود. لبابه پس از خديجه(س) اوّلين زنى بود كه اسلام آورد. «قثم بن عباس» مردى بافضيلت و قوى بود و در زمان حكومت امام علي(ع) مدتى والى «مدينه» و سپس والى «مكّه» شد و تا زمان شهادت امير مؤمنان(ع) در اين سِمت باقى ماند. وی سرانجام در جنگى كه در «سمرقند» واقع شد به شهادت رسيد.