«نظام آفرینش» می گوید: جهان باید به قانون عدالت تن دهد و تسلیم نظم عادلانه و صلح پایدار گردد. آری وجود قوانین منظم در عالم، دلیل بر یکپارچگى و پیوستگى این نظام است و انسان که «جزء» این «کل» است، نمى تواند به صورت یک وصله ناجور با خونریزى و ظلم زندگى کند؟! همچنین «سیر تکاملى جوامع» نیز دلیل دیگرى بر این آینده روشن است. آری «قانون تکامل» سرانجام شامل جنبه هاى معنوى و اخلاقى و اجتماعى نیز مى شود و انسانیّت را به سوى یک قانون عادلانه و صلح و عدالت و فضائل اخلاقى و معنوى پیش مى برد.