خداى متعال در آیات 91ـ93 سوره «بقره» به یکى از جنبه هاى تعصبات نژادى یهود که در دنیا به آن معروفند اشاره کرده، و چنین مى گوید: (هنگامى که به آنها گفته شود: به آنچه خداوند نازل فرموده ایمان بیاورید، مى گویند: ما به چیزى ایمان مى آوریم که بر خود ما نازل شده باشد). پس از آن پرده از روى دروغ آنان بر داشته و مى گوید: اگر بهانه عدم ایمان شما این است که محمّد(ص) از شما نیست (پس چرا به پیامبران خودتان در گذشته ایمان نیاوردید؟ پس چرا آنها را کشتید اگر راست مى گوئید و ایمان دارید).

بعضى از نویسندگان غربى، مذاهب را موجب تفرقه و جنگ میان بشر دانسته اند، اما باید توجه داشت:  اولا: اختلافات، در حقیقت میان پیروان و مخالفان مذهب صورت گرفته، و جنگ میان پیروان مذاهب مختلف نیز به خاطر تعلیمات مذهبى آنها نبوده است.  ثانیاً: درجوامعی که مذهب بر چیده شده، جنگ ها به صورت وحشتناک ترى گسترش یافته است.  ثالثاً: مذاهب آسمانى بر اثر خاصیت ضد نژاد پرستى، باعث از میان رفتن جنگ هایی شدند که از این امور سرچشمه مى گرفت.  رابعاً: تعدادی از جنگ های مذاهب برای آزادی انسان ها بوده است.