امام علی(ع)  دنیاپرستان را به چهار دسته تقسیم می کند: 1- کسانی که فساد نکردنشان به جهت ناتوانی از آن است. 2- گروهی که  علنا به فساد و شرارت مشغولند. 3- اهل تزویری که دنیا را با کارهاى آخرت طلب مى کنند نه این که آخرت را با عمل دنیا طلب کنند. 4- پارسایان دروغین و ریاکاران زاهدنمایی که حقارت و ناتوانى و نداشتن وسیله کافى، آنان را از رسیدن به جاه و مقام بازداشته و دستشان را از همه جا کوتاه کرده و آن ها در لباس زهد درآمده و ناتوانی خود را بدین وسیله مخفی می کنند.