از امتیازات فوق العاده نهج البلاغه، مسأله جامعیّت آن است. از جمله دانشمندانی که به این ویژگی نهج البلاغه اشاره کرده اند، عبارتند از: «شیخ محمّد عبده»، «ابن ابى الحدید معتزلى» و «آیة الله خویى» که در این باره مى گوید: «هنگامى که على(ع) در خطبه هاى نهج البلاغه وارد بحثى مى شود، جایى براى سخن دیگرى باقى نمى گذارد تا آن جا که افرادى که از تاریخ زندگى امیرمؤمنان على(ع) آگاهى کافى ندارند گمان مى کنند که او تمام عمرش را تنها درباره همان موضوع صرف کرده است». و... .