این آیه درباره جمعى از مشرکان نازل شد که مسلمان شدند اما آب و هواى مدینه به آنها نساخت و بیمار شدند. پیامبر(ص) براى بهبودى آنها فرمود به نقطه خوش آب و هوائى  در خارج مدینه بروند. آنها چنین کردند و بهبودى یافتند، اما به جاى تشکر از پیامبر(ص) دست به غارت و کشتار چوپانان زدند و از اسلام بیرون رفتند. پیامبر(ص) فرمود آنها را دستگیر کرده و همان کار را به عنوان مجازات با آنها انجام دهند.