«نَسیء» (بر وزن کثیر) از ماده «نَسْ» به معنى تأخیر انداختن است. در جاهليت گاهى يکى از ماه هاى حرام را به تأخير مى انداختند، مثلاً به جاى محرم، صفر را انتخاب مى کردند؛ به نظر آنها تحمل سه ماه متوالي حرام، مايه تضعيف روح جنگجوئى آنها بود. يا اينکه جاى ماه«ذى الحجة» را بعلت گرماي هوا و یا براي تجارت تغيير مي دادند. قرآن اين کار را«زيادى در کفر» شمرده است.