«شریح بن حارث» از اهالی قبیله «بنی کنده» بود. در اين كه او از صحابه پيامبر(ص) بوده يا از تابعين، اختلاف است. او از سوي عمر قاضى كوفه شد و در دوران حکومت امام على(ع) نیز در اين سمت ابقا گرديد، اما سرانجام نیکویی نداشت؛ زیرا زمانی که ابن زیاد هانی را دستگیر کرد و طايفه مذحج قصر را محاصره نمودند، شريح قاضي به دستور ابن زیاد به طایفه هانی گفت كه هاني زنده است. او با اين كار رضايت ابن زياد را بر رضايت خدا مقدم كرد و اگر چنين كاري نمي كرد شايد سرنوشت قيام امام حسين(ع) در كربلا طور ديگري رقم مي خورد.

امام علي(ع) پس از شنيدن خبر خريد خانه توسط شريح بن حارث قاضي ایشان در كوفه، در نامه ای به او فرمودند: «اى شريح بزودى كسى به سراغت مى آيد كه بدون نگاه به قباله ات، تو را از آن خارج کرده و به قبرت تحويل می دهد، اى شريح! نگاه كن نكند اين خانه را از غير مال خود خريده باشى يا بهاى آن را از غير مال حلال پرداخته باشى كه هم دنيا را از دست داده اى و هم آخرت را ...».