دانشمندان در این باره با یکدیگر اختلاف دارد؛ برخی معتقدند آن حضرت پیرو آیین حضرت ابراهیم(ع) بوده؛ اما شيعه بر اين باور است كه آن حضرت پیش از نبوّت به برنامه اى كه از طريق وحى نازل مى شده عمل مى كرده، بى آنكه پيرو آيين پيشين باشد. امیرالمومنین(ع) در این ارتباط می فرمایند: «از زمانی كه پیامبر(ص) از شير گرفته شد، خداوند بزرگترين فرشته خود را مأمور ساخت تا شبانه روز او را وادار به راه هاى فضيلت و محاسن اخلاق كند». حال چگونه ممكن است فرشته بزرگ الهى راه هاى مكارم اخلاق را به او بياموزد؛ اما واجبات را به او نياموزد؟

امام صادق(ع) از امام علي(ع) روايت كرده كسي كه شب را به قيام و نماز بگذراند بسته به مدت بيداري در شب ثواب هايي مي برد. ‌اگر يك دهم شب را به عبادت بپردازد، معادل آنچه در شب رشد مى كند حسنه دريافت مي كند تا مي رسد به آنجا كه اگر تمام شب را به تلاوت قرآن و ركوع و سجود و ذكر مشغول باشد، خارج مي شود از گناهان مثل روزي كه از مادر متولد شده و ثواب هاي ديگري كه در تصور انسان نمي گنجد به او عطا مي كنند.