از جمله اقدامات امام صادق(ع)، دور کردن شیعیان اصیل از غالیان منحرف بود. عدم همنشینی شيعيان با غلات و هر اهل بدعتی از توصيه های مهم امام ششم بود. حضرت، عقاید آنان را مورد انکار قرار داده و با میزان قرار دادن قرآن برای سنجش نقل ها و گفته های خود، از شیعیان می خواست ادعاهای نادرست غُلات را نپذیرند. امام صادق(ع) آنها را بدتر از مجوس و یهود و نصارا و مشرکین خوانده و می کوشید تا با تکفیر غُلات، آنان را از جامعه مسلمین طرد کرده و حوزه فکری شیعه را از آلودگی های آنان به طور کامل رهایی بخشد.

درباره آیه «ما هر چیزى را به اندازه آفریدیم»، جبریون گفته اند: خالق همه چیز حتى اعمال ما خداست، به طورى که ما هیچ اختیارى نداریم. در این صورت عدل خدا زیر سؤال می رود؛ چرا که گنهکاران را مجبور بر معاصى ساخته و سپس آنها را مجازات مى کند. در مقابل، مفوضه گفته اند: خدا هیچ دخالتى در اعمال ما ندارد. در روایات شیعه و سنی این دو دیدگاه نکوهش شده. امر بین الامرین این است که: ما مختاریم و مختار بودنمان به اراده اوست و هر لحظه بخواهد مى تواند از ما سلب اختیار نماید، و این همان مکتب اهل بیت(ع) است.