طبق روایات شیعه و اهل تسنن،  اعمال نیک، برای دیگران هم مفید است؛ زیرا هنگامى که کسى براى دیگرى عمل نیکى انجام مى دهد، به خاطر صفت نیکى است که در او بوده؛ پس او نتیجه صفت نیک خود را مى گیرد. ضمن اینکه پاداش هائى که خداوند به افراد مى دهد بر دو گونه است:  پاداشی که مخصوص خودش است.  و پاداش هائى که قابل واگذارى است و مى توان  آنها را به دیگرى هدیه داد.

انسان ها از قدیم الایام بعضی امور را به فال نیک می گرفتند و آن را دلیل پیروزی می دانستند و امور دیگری را به فال بد می گرفتند  و آن را دلیل شکست خود می پنداشتند. اسلام از فال نیک نهی نکرده است؛ چراکه فال نیک غالبا اثر مثبت دارد. اما  در مورد فال بد به شدت موضع گرفته و آن را محکوم نموده است. به همین خاطر است که در مواجهه با عوامل فال بد باید آنها را از افکار دور ساخت.