ناپايدارى «دنيا» و فناى آن از زبان امام علي(ع)

امام علی(علیه السلام) در خطبه 182 «نهج البلاغه» چگونه ناپايدارى «دنيا» و فناى آن را به تصویر می کشد؟

امام علی(ع) در مورد ناپايدارى «دنيا» و فناى آن می فرماید: «اگر كسى راهى به سوى بقا و يا جلوگيرى از مرگ پيدا مى كرد چنين كسى به يقين سليمان پیامبر(ع) بود، در قرون گذشته براى شما عبرت فراوانى است؛ كجايند فرعون ها و فرزندانشان؟ و كجا هستند صاحبان شهرهاى رسّ؟ همان ها كه پيامبران را كشتند و چراغ پرفروغ سنّت هاى فرستادگان خدا را خاموش كردند و سنّت هاى جبّاران را زنده ساختند؛ كجايند آنها كه لشكرهاى گران به راه انداختند و هزاران نفر را شكست دادند و متوارى ساختند، همان ها كه سپاهيان فراوان گرد آوردند و شهرهاى بسيار بنا نهادند».

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

مَنْ نَظَرَ إِلَى الْکَعْبَةِ لَمْ يَزَلْ تُکْتَبُ لَهُ حَسَنَةٌ، وَتُمْحَى عَنْهُ سَيِّئَةٌ، حَتَّى يَنْصَرِفَ بِبَصَرِهِ عَنْهَا.

هرکس به کعبه نگاه کند پيوسته براى او حسنه نوشته و گناهى از او پاک مى شود تا آن که چشم خود را از کعبه بگرداند.

کافى: 4/240/4