در روايات آمده است كه بهاي نفْس انسان چيزي جز بهشت نيست. اگر كسي آن را به غير نعمت هاي بهشتي بفروشد در حقيقت به خود ظلم كرده است. نكته مهم اين است كه روايت بهشت را بهاي بدن هاي ما قرار داده است. بنابراين بهاى روان و نفس آدمى كه قادر به تكامل و رسيدن به اوج صفات الهى است هرگز براى ما قابل درك نيست.

خداى متعال در آیات 102 ـ 103 سوره «انبیاء» چهار نعمت بزرگ الهى که شامل حال بهشتیان مى شود را بیان مى کند: 1- آنها صداى آتش را نمى شنوند. 2- آنها در آنچه بخواهند و مایل باشند به طور جاودان متنعم اند. 3- فزع اکبر(وحشت بزرگ) آنها را غمگین نمى کند. 4- فرشتگان رحمت به استقبال آنها مى شتابند و به آنها تبریک و شادباش مى گویند و بشارت مى دهند این همان روزى است که به شما وعده داده مى شد.