خداوند در سوره «انشقاق» مى فرماید: «اى انسان تو با رنج و تلاش به سوى پروردگارت پیش مى روى، و سرانجام او را ملاقات خواهى کرد». بر اساس این آیه، زندگی انسان همواره آمیخته با زحمت و رنج است، حتى اگر هدف، رسیدن به متاع دنیا باشد، چه رسد به این که هدف، آخرت، سعادت جاویدان و قرب پروردگار باشد. از سویی تعبیر به «ملاقات پروردگار»، حال چه در صحنه قیامت باشد، یا از طریق شهود باطن، نشان مى دهد: این رنج و تعب زمانى به پایان مى رسد که پرونده این دنیا بسته شود و انسان با عملى پاک، خداى خویش را ملاقات کند.