ایشان می فرمایند: «اگر زكات، زكات طلا و نقره بود هر چه داد بپذير [اما در مورد حيوانات] آنها را به دو بخش تقسيم كن و صاحب مال را مخير كن كه يك قسمت را برگزيند و بعد از انتخاب، متعرض آنچه او انتخاب كرده نشو. سپس باقيمانده را نيز به دو بخش تقسيم كن و باز او را مخير نما و پس از انتخاب، متعرض آنچه برگزيده نشو و همچنان اين تقسيم را ادامه بده تا باقيمانده به اندازه حق خداوند در مال او باشد آن گاه حق خدا را از او بگير، و اگر صاحب مال پشيمان شد و تقاضاي تقسيم مجدد كرد بپذير و تقسيم را مثل بار اوّل، تكرار كن تا حق خدا را در مال او دريافت دارى، هرگز حيوان مسنّ، فرتوت، بيمار و معيوب را به عنوان زكات نپذير».