منّ در لغت به گفته بعضى، قطرات کوچکى همچون قطرات شبنم است که بر درختان مى نشیند و طعم شیرینى دارد.  مفسرین آن را به عسل، قارچ، شیره درختان و یا بذری که با آن نان می پختند تفسیر کرده اند. سَلْوى در اصل به معنى آرامش و تسلّى است، و بسیارى از مفسران آن را یک نوع «پرنده» شبیه کبوتر دانسته اند.