چگونگي بيان صفت حي و قيوم بودن خدا در قرآن

در قرآن صفت حي و قيوم بودن خداوند چگونه بيان شده است؟

قرآن در توصیف حيات و قيوميّت خداوند مى فرمايد: «هيچ معبودى جز خداوندِ يگانه زنده و پاينده نيست». حيات در مورد خدا به معنی حيات حقيقى است، زيرا حيات او عين ذات اوست. در واقع حيات در او به معنى علم و قدرت است؛ چرا كه آنها از نشانه های حيات می باشند. از سویی نه تنها خداوند قائم بالذات خويش است؛ بلكه قيام موجودات ديگر و ربوبيت آنها به دست خداوند است. در واقع حيات او هيچ شباهتى به حيات ساير موجودات ندارد، حيات او ذاتى، ازلى، ابدى، تغيير ناپذير و... است، و بيانگر احاطه علمى و توانايى وی می باشد.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال علي (عليه السلام):

اَلْحَاجُّ وَالْمُعْتَمِرُ وَفْدُ اللَّهِ، وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ يُکْرِمَ وَفْدَهُ وَ يَحْبُوَهُ بِالْمَغْفِرَةِ.

حج گزار و عمره گزار، واردشدگان بر خداوند مى باشند و بر خدا است که وارد شده بر خود را گرامى داشته، او را مشمول مغفرت و آمرزش خويش قرار دهد.

وسائل الشيعه: 4/116