علّت سؤال از اعمال، با وجود علم الهی

با توجه به علم الهى، سؤال از اعمال بندگان چه معنى دارد؟

سؤال خداوند براى کشف مطلب پنهان و پوشیده نیست، چرا که او از اسرار درون و برون آگاه است و چیزی بر او مخفى نیست. پس سؤال به خاطر تفهیم به خود طرف است تا به زشتى اعمالش پى ببرد و یا یک نوع مجازات روانى است؛ چرا که بازجوئى از کارهاى خلاف، آن هم توأم با سرزنش و ملامت، دردناک و زجرآور است. در حقیقت این پرسش ها بخشى از مجازات آنهاست.

علّت سؤال از اعمال، با وجود علم الهی

با توجه به علم الهى، سؤال از اعمال بندگان چه دلیلی دارد؟

سؤال از اعمال، براى کشف مطلب پنهان نیست؛ چرا که خداوند از اسرار درون و برون انسان ها آگاه است، بلکه به خاطر تفهیم به خود طرف است تا به زشتى اعمالش پى ببرد، و یا به عنوان یک نوع مجازات روانى است؛ چرا که بازجوئى توأم با سرزنش از کارهاى خلاف، آن هم در جهانى که انسان به حقایق آگاهتر مى شود، بسیار زجرآور است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه عليه و آله :

من عانده (الحسين) ، حرم الله عليه رايحة الجنة.

کسى که با او (حسين ) عناد ورزد، خداوند رايحه بهشت را بر او حرام گرداند.

بحار الانوار 35/405