حضرت ابراهیم(ع) قلب سلیم را تنها سرمایه انسان در قیامت دانسته و می فرماید: «کسى که به حضور خدا بیاید در حالى که قلب سلیم [سالم از هر گونه شرک، کفر و آلودگى به گناه] داشته باشد». در حقیقت قلب سلیم، قلبی است که از هرگونه بیماری و انحراف اخلاقی و اعتقادی دور باشد. از این رو قرآن در معرفی منافقان می فرماید: «در دل هاى آنها یک نوع بیمارى است و بر اثر لجاجتشان خدا بر این بیمارى مى افزاید!». از این رو اعمال انسان بازتاب وسیعى در قلب و جان داشته و آن را به رنگ خود در مى آورد.