در پاسخ بايد گفت: اگر خبر غيبى از ناحيه معصوم همچون پيامبر(ص) يا امامان(ع) صورت گيرد، چون ایشان هرگز اشتباه و سهو و خطا ندارند، معلوم مى شود كه اراده حتمى الهى بر تحقق آن صورت گرفته است. در اين صورت، مقابله جبهه كفر هرگز تأثيرى براى جلوگيرى از تحقق آن نخواهد داشت
اولاً: نبايد به ظاهر امر قضاوت كرد؛ چه بسا امورى را كه گمان مى كنيم براى ما ضرر دارد، خير محض باشد، و برعكس امورى كه گمان مى كنيم براى ما خير است، شر محض باشد.
ثانياً: امام از آنجا كه تسليم تقديرات الهى است در هر كارى دست به تصرف تكوينى نمى زند و خلاف اراده و تقدير مشيت الهى گام برنمی دارد.
ثالثاً: اراده حتمى و اولیه خداوند بر آن است كه در اين دار تكليف هر كارى بر روال طبيعى و از روی اختيار انجام گيرد و حتى الامكان از معجزه و خرق نظام طبيعت استفاده نشود.
رابعاً: هرگز انسان معصوم در نظام تكوين به جهت مصالح شخصى اقدام و تصرفى بر خلاف مقدرات الهى انجام نمى دهد و اگر معجزه و اعمال ولايتى كند به جهت مصالح نوعى بشر و عالم است.
قالَ السجّادُ عليه السّلام :
اِنّى لَمْ اَذْکُرْ مَصْرَعَ بَنى فاطِمَةَ اِلاّ خَنَقَتْنى لِذلِکَ عَبْرَةٌ.
من هرگز شهادتِ فرزندان فاطمه عليها السّلام را به ياد نياوردم ، مگر آنکه بخاطر آن ، چشمانم اشکبار گشت .
بحارالانوار، ج 46، ص 109