ابو عبد الله محمد بن سعد بن منیع هاشمى مشهور به کاتب واقدى (168ـ230ق) یکى از معروف ترین و مهم ترین مورخان و سیره‌نویسان بغداد است که نویسنده کتاب «الطبقات الکبرى» معروف به «طبقات ابن سعد» مى باشد. در مورد زادگاه او سخن قطعى از سوى مورخان و تراجم نویسان ذکر نشده است و در این مورد اختلاف وجود دارد. برخى او را بصرى، عده‌ای مکى، و برخى دیگر او را آزاده شده در بغداد مى دانند. او پس از وفات در سال 230ق در مقبره باب الشام دفن شد .او علاوه بر روایت حدیث، سیره و تاریخ، راوى در قرائت نیز بوده و قرائات مختلف قاریان مدینه را از واقدى فرا گرفته و نزد یعقوب ابن اسحاق حضرى، قارى مهم بصره (از قاریان دهگانه) نیز حاضر مى شد. او یک سنى مذهب متعصب بود و غالب علماى اهل سنت از تراجم نویسان و دانشمندان علم رجال، او را عادل، صادق، و موثّق دانسته اند. به گونه اى که احمد بن حنبل نیز بنا به روایتى به او اعتماد داشت.

سخن علماى اهل سنت در تعریف صحابى مختلف است. همانند سعید بن مسیب، که می گوید: «صحابى کسى است که یکى دو سال با پیامبر(ص) بوده و در یکى دو جنگ با او شرکت داشته است». از سویی واقدى می گوید:  هر کس رسول خدا(ص) را دیده و مسلمان شده و دین را دریافته و پسندیده است، در نظر ما صحابى است، هر چند به مدت ساعتى از یک روز باشد، لیکن صحابه بر اساس سابقه در اسلام طبقات مختلفى دارند».