ابو عبد الله محمد بن یزید ربعی ابن ماجه قزوینى (209 ـ 273 ق) یکى از بزرگترین و مهم ترین راویان و نویسندگان حدیث اهل سنت است. او اهل قزوین بود و به بصره، بغداد، شام مصر، حجاز و رى مسافرت کرد تا دانش حدیثى خود را افزایش داده و احادیث صحیح را گردآورى کند که در نهایت یکى از شش کتاب معتبر (صحاح ستّه) یعنى «سُنَن ابن ماجه» را تدوین نمود. این کتاب در عقاید، فقه، اخلاق، تاریخ اسلام و سیره از مهم ترین منابع حدیثى به شمار مى رود تا آنجا که عده‌ای آن را حتى از کتاب «موطاء» مالک امام فرقه مالکیه برتر دانسته و بر آن ترجیح داده اند.