در طول تاريخ شيعه جمعى از بزرگان به گردآورى دعاها و زياراتى كه از جانب پيامبر اكرم (ص) و ائمّه هدى (ع) صادر شده، پرداخته‏ اند، كه از ميان آنها مى ‏توان به اين افراد اشاره كرد: 1. مرحوم كلينى: مولّف كتاب شريف كافى و «كتاب الدعاء»؛ 2. ابن قولويه: مؤلّف كتاب «كامل ‏الزيارات»؛ 3. شيخ صدوق: مؤلّف كتاب «الدعاء و المزار»؛ 4. شيخ طوسى: مؤلّف كتاب «مصباح ‏المتهجّد»؛ 5. سيّدبن طاووس: نويسنده كتابهاى «مُهج ‏الدّعوات، فلاح ‏السائل، زهرة الربيع، و...»؛ 6. ابن فهد حلّى: نويسنده كتاب «عدّة الداعى» و «المزار»؛ 7.كفعمى: نويسنده كتاب «المصباح» و «البلد الامين»؛ 8. شيخ بهايى: نويسنده كتاب «مفتاح ‏الفلاح»؛ 9. علّامه مجلسى: نويسنده كتاب‏هاى «زاد المعاد، ربيع الاسابيع، تحفة الزائر، مفاتيح الغيب و مقباس المصابيح».

کتاب «کامل الزیارات» یا «جامع الزیارات» که نام اصلی آن «الزیارات» است توسط ابو القاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسی بن مسرور بن قولویه قمی (م 368 ق) تالیف شده است. چنانکه از نامش پیداست او این کتاب را درباره زیارات پیغمبر و اهل بیت طاهرین آن بزرگوار علیهم السلام، اوصیا و اولیاء، و اهل قبور تنظیم کرده است. ابن قولویه این کتاب را در یکصد وهشت باب تدوین کرده است که ابعاد مختلف مسئله زیارت اعم از ثواب، فضیلت، اعتبار، مشروعیت و کیفیت آن را در این ابواب بررسی کرده است.