افزايش آمار جنايات همگام با غلبه روح مادّى گرى و قساوت هايى كه از انسان هاى متمدّن عصر ما سر مى زند همگي روشنگر وضع دردناكى است كه از تحليل رفتن عواطف انسانى، دامن گير اجتماعات انسانى شده است؛ در حالي كه در جوامع مذهبی اين عواطف انساني مثل حمايت از مظلوم، ايثار، گذشت و فداكارى به خاطر آموزه های دینی دیده می شود و مذهب برای این آموزه ها ارزش قائل است و به پیروان خود اجراي آنها را توصیه می کند.

دعاهاى فراوانى داريم كه محتويّات آنها در سطح عالى و آموزنده است و مي تواند روح آدمي را در بهترين شرايط تلقين پذيرى قرار دهد و به سهم خود در بالا بردن طرز تفكّر و سطح عواطف انسانى مؤثّر باشد. علت آن هم اين است كه در بسيارى از دعاها به مشكلات دیگران توجّه می شود و براى پيروزى آنان دعا مى شود. بنابراین اين گونه دعاها، روح نوع دوستى را در انسان تقويت مى كند و از توقّف شخصيّت در مرحله فردى جلوگيرى كرده، به مرحله عالى شخصيّت اجتماعى مى كشاند.

از بين بردن افراد مزاحم و خطرناك گاه بهترين وسيله براى رشد و تكامل اجتماع است. نظام طب، كشاورزى و ... روى اين اصل عقلى كه "حذف موجود خطرناك و مزاحم لازم است" بنا شده است لذا بخاطر حفظ بدن، عضو فاسد را قطع و به خاطر نموّ گياه، شاخه‌هاى مضر را مى‌بُرند. تشريع «قصاص»، ارتباطى با انتقام‌جوئى ندارد و براي پيشگيرى از تكرار ظلم بر اجتماع است. قصاص در برابر توسعه وحشتناك جنايات در دنياى امروز ضرورت دارد و در كنار آن اسلام، «قانون عفو» را قرار داده است. هدف از قصاص، حفظ حيات عمومىِ اجتماع و پيشگيرى از تكرار قتل و جنايات است.