«توكّل» در اصل از ماده «وكالت» به معنى انتخاب كردن وكيل است. توكّل كردن بر خدا به اين معناست كه انسان در برابر مشكلات و حوادث زندگى و دشمني ها در جائى كه توانائى بر گشودن آنها ندارد او را وكيل خود سازد و به او تكيه كند و از تلاش باز نايستد؛ حتی در آنجا هم كه توانائى بر انجام كارى دارد باز مؤثر اصلى را خدا بداند كه سبب افزايش مقاومت انسان در برابر مشكلات و حوادث سخت زندگى است و باعث مي شود كه آدمى را از وابستگي ها نجات دهد و به او آزادگى و اعتماد به نفس ببخشد.