جایگاه و حکمت سفر و جهانگردی در اسلام

سفر و جهانگردی از دید اسلام چه جایگاه و حکمتی دارد؟

سفر و مسافرت در اسلام از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. چنانکه سفر در مواردی «واجب» یا «مستحب» دانسته شده است. مسافرت از دید اسلام حکمت و آثاری داشته و یا با اهداف خاصی توصیه شده است؛ بعضی از این حکمتها عبارتند از: عبرت آموزی درسفر به اماکن تاریخی، تدّبر در آیات و نشانه های خداوند در سفر به دامن طبیعت، صله رحم، زیارت اولیای الهی، کسب دانش و تجربه، تفریح سالم و کسب تندرستی، کسب روزی، آموختن دین و... .

گردشگرى از منظر اسلام

دیدگاه اسلام درباره گردشگرى و سیاحت چیست؟

مسأله «گردش در زمین» شش بار در قرآن آمده، که یک بار از آنها به منظور مطالعه اسرار آفرینش، و پنج بار دیگر به منظور عبرت گرفتن از عواقب دردناک و شوم اقوام ظالم و آلوده است. در اسلام، نوعی از جهانگردى تحت عنوان«سیاحت» مورد نهى واقع شده که منظور از آن، زندگى کسانى است که براى تمام عمر یا مدتى از زندگى اجتماعى به کلى جدا مى شدند و بى آن که فعالیتى داشته باشند در روى زمین به سیر مى پرداختند و همچون رهبان ها زندگى مى کردند و سربار اجتماع بودند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

إِذَا دَخَلْتَ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ فَادْخُلْهُ حَافِياً عَلَى السَّکِينَةِ وَ الْوَقَارِ وَ الْخُشُوعِ...

هنگامى که به مسجد الحرام وارد شدى، با پاى برهنه و با آرامش و متانت و خشوع داخل شو.

کافى: 4/401