كتب مقدس يهود و نصارى، نه كتاب آسمانى، بلکه کتاب هایی هستند که پس از حضرت مسيح(ع) و موسى(ع) به وسيله شاگردان و پيروان آنها نوشته شده است. عهد عتيق یهودیان مشتمل بر 39 كتاب است كه پنج كتاب آن اسفار پنجگانه تورات است. اما عهد جديد مسيحيان، مشتمل بر 27 كتاب است چهار كتاب آن كه اناجيل اربعه نام دارند که به وسيله شاگردان مسيح(ع) نوشته شده و بيست و دو كتاب از آن، نامه هايى است كه توسط رجال برجسته مسيحيت براى مناطق مختلف نوشته شده، و آخرين كتاب، مكاشفات يوحنا می باشد.

پیامبران(ع) در کتب آسمانی خود، همواره بر دو اصل مبداء و معاد تاکید داشتند؛ از این رو اساس دعوت خود را بر اين دو موضوع استوار ساختند. اما دست تحريف از روى عمد يا به واسطه نادانى به سوی كتب آسمانى دراز شده، و چهره رستاخيز را دگرگون ساخته است. در کتب عهد عتیق سخن از رستاخیز بسیار کم است و يهودیان معاصر پيامبر(ص) همانند یهودیان امروزی، مردمى حريص به دنیا بودند در حالى كه اناجيل به رستاخيز و عالم پس از مرگ زیاد پرداخته اند.

از مجموع مطالعه و تحقيق در تاريخ نگارش انجيل هاى چهارگانه و ساير كتب عهد جديد و تاریخ و هويّت نويسندگان آنها و مطالعه محتويّات اين كتاب‌ها و گواهى مسيحيان، برمى آيد كه اناجيل و ساير كتاب ها و رساله هاى عهد جديد توسط شاگردان مسيح يا شاگردانِ شاگردان او نوشته شده است و در مورد انجيل واقعي، آنها پاسخى قانع كننده ندارند و نمى‌توانند سرنوشت انجيل واقعى را كاملاً روشن سازند، لذا آن را كاملاً ناديده مي‌گيرند.