در «عصر ظهور»، تزيين معابد و مساجد و ظاهرسازى هاى بى محتوا و تشكيلات عريض و طويل به نام مذهب و دين ممنوع مى شود و معابد به صورت ساده و بى آرايش و دور از هر گونه تجمل در مى آيد.

از تاریخ زندگى پیامبر اسلام(ص) و سایر پیشوایان بزرگ استفاده مى شود که: آنها با مسأله تجمل پرستى در لباس، سخت مخالف بودند. تا آنجا که وقتی هیأتى از مسیحیان نجران به خدمت پیامبر اسلام(ص) رسیدند در حالى که لباس هاى ابریشمین بسیار زیبا که تا آن زمان در اندام عرب ها دیده نشده بود در تن داشتند، پیامبر(ص) حتی پاسخ سلام آنها را نگفت و حاضر نشد یک کلمه با آنها سخن بگوید. و هنگامی که از علّت این رفتار پرسیده شد، فرمودند: دیدم شیطان نیز به همراه آنها است.

روش قرآن و اسلام در مورد استفاده از زینت، روش موزون و معتدلى است که نه جمود دارد و تمایلات زیباپسندى روح انسان را در هم مى کوبد و نه بر اعمال مسرفان و تجمل پرستان و شکم بارگان صحّه مى گذارد، مخصوصاً در جوامعى که افراد محروم و بینوا وجود داشته باشد، که در آنجا حتّى از زینت هاى معتدل نیز نهى مى کند.