در کتب عهد قدیم، مصلح جهانی با این تعابیر توصیف شده است: به ارث رسیدن زمین به متوکلان و متبرکان الهی و حکیمان و صدیقان و  قطع شدن دست ملعونان و شریران. انتظار برای مصلحی که تأخیر می کند اما هنگام آمدنش همه امتها گردش جمع می شوند. برآمدن نهالی که ذلیلان را به عدالت حکم می کند. کسی که کمربندش عدالت است و زمین را پر از دانش می کند و پس از آمدنش در تمام کوه مقدس هیچ فساد و ظلمی صورت نمی گیرد.