جنبه «اعجاز» سندی بر عدم تحریف قرآن کریم
چگونه میتوان برای اثبات تحریف ناپذیری قرآن به جنبه «اعجاز» آن استناد نمود؟
از جمله دلايلى كه با احتمال تحريف در قرآن منافات دارد و انديشوران آنرا محكمترين دليل بر نفى تحريف داشتهاند، جنبه «اعجاز» قرآن است كه بر آن تحدى شده است. لذا احتمال فزونى در قرآن، باطل و مردودى است. زيرا لازمه آن اين است كه بشر مىتواند يك سوره كامل و شبيه قرآن در تمام جهات فصاحت و بلاغت آن عرضه نمايد، حال آنكه خداوند متعال مىفرمايد: «قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى أَنْ يَأْتوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لايَأتونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهيرآ»، «أَمْ يَقولونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَياتٍ» و ... اين گونه تحدى آشكار هرگونه ادعا در مورد زيادى در سور و آيات قرآنى را بىاساس مىسازد همچنان كه احتمال تبديل را رد مىكند.