بر اساس روایات، «مرتدّ» به دو قسم فطری و ملی تقسیم می شود. مانند این روایت که علی بن جعفر از برادرش امام کاظم(ع) درباره حکم مسلمانی که مسیحی شده سؤال کرد، که حضرت فرمودند: «کشته می شود و او را توبه نمی دهند». سپس درباره شخصی مسیحی سوال کرد که اسلام آورده، اما از اسلام برگشته است؟ حضرت فرمودند: «توبه داده می شود، اگر برگشت[او را رها کنید] و در غیر این صورت باید کشته شود». همچنین شهید ثانی می گوید: «مرتدّ بر دو قسم است: فطری و ملّی، مرتدّ فطری کسی است که بر اسلام متولد شده و از آن خارج شده است».

در سخنان اهل بیت(ع) نیز به حکم مرتدّ اشاره شده است. مانند این روایت که علی بن جعفر به برادرش امام کاظم(ع) عرض می کند: شخصی نصرانی اسلام آورده و سپس مرتدّ می شود، حکمش چیست؟ حضرت فرمودند: «او را توبه می دهند، اگر به اسلام بازگشت[به او کاری ندارند] وگرنه کشته خواهد شد». همچنین محمد بن مسلم در حدیثی از امام باقر(ع) نقل کرده که حضرت فرمودند: «و هر کس منکر نبوّت نبی مرسلی شود و او را تکذیب کند خونش مباح است».