در «عصر ظهور» حضرت از حقايق و مجهولات پرده بردارى می کند و تا سرحد امكان و توان انسان ها را به اوج تكامل علمى مى رساند. بنابراین در دوران ظهور كه روزگار تحقق همه آرمان هاى انسانى و الهى است، شناخت انسان به تكامل نهايى مى رسد و در ابعاد گوناگون دانايى، از جهان شناسى، انسان شناسى و خداشناسى، عروج لازم را مى يابد.

بشر به مانند طفلى است كه در ابتداى زندگى خود محتاج طى مدارج علمى و عملی است تا بتواند به رشد و تكامل نهايى خود برسد و قبل از این، امکان اجراى حكومت عدل جهانى وجود ندارد.