انسان مانند يك نهال است كه استعداد ويژه اى براى رسيدن به كمال در او وجود دارد و يكي از ويژگى هاى انسان کمال جو، تضادّ درونى او ميان جنبه هاى مادى و جنبه هاى معنوى است و این نبرد درونىِ انسان، خواه ناخواه به نبرد ميان گروه ها و انسانها كشيده مى شود، يعنى نبرد ميان انسان کمال يافته از يك طرف و انسان منحط از طرفى ديگر. بنابر این بشر احتياج دارد به نيرويى غيبى و رهبرى الهى تا در این جنگ به كمك او عدل و توحيد و كمال را در سرتاسر گيتى گسترش داده و نيروهاى مخالف را نابود سازد.

انسان ها در هر عصر و مکان و جایگاه اجتماعى، به حکم فطرت و به مقتضاى عقل، به سوى کمال، گام برمى دارند، و این عشق، تنها مخصوص انسان نیست، بلکه در حیوانات هم وجود دارد؛ زیرا آنان تمایل به شرایطی دارند که مناسب زندگیشان است و از آنچه که برای آن ها ضرر دارد، گریزانند. ممکن است برخی انسان ها در اثر نداشتن تعلیم و تربیت صحیح، در تشخیص مصداق کمال، گرفتار اشتباه شده و به جاى این که راه تکامل را بپیماید، راه انحطاط را در پیش گیرند.