آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

انسان مانند يك نهال است كه استعداد ويژه اى براى رسيدن به كمال در او وجود دارد و يكي از ويژگى هاى انسان کمال جو، تضادّ درونى او ميان جنبه هاى مادى و جنبه هاى معنوى است و این نبرد درونىِ انسان، خواه ناخواه به نبرد ميان گروه ها و انسانها كشيده مى شود، يعنى نبرد ميان انسان کمال يافته از يك طرف و انسان منحط از طرفى ديگر. بنابر این بشر احتياج دارد به نيرويى غيبى و رهبرى الهى تا در این جنگ به كمك او عدل و توحيد و كمال را در سرتاسر گيتى گسترش داده و نيروهاى مخالف را نابود سازد.

انسان مانند يك نهال است كه استعداد ويژه اى براى رسيدن به كمال در او وجود دارد و احتياج او به عوامل بيرونى براى شكوفايى اين استعداد است. انسان در اثر همه جانبه بودن تكاملش تدريجاً از وابستگى اش به محيط طبيعى و اجتماعى كاسته و به نوعى وارستگى می رسد كه مساوى است با وابستگى به عقيده و ايمان و ايدئولوژى و در آينده به آزادى كامل معنوى يعنى وابستگى كامل به عقيده و ايمان و مسلك و ايدئولوژى خواهد رسيد.
بر حسب اين بينش، يكي از ويژگى هاى انسان، تضادّ درونى او ميان جنبه هاى مادى و جنبه هاى معنوى است و این نبرد درونىِ انسان، خواه ناخواه به نبرد ميان گروه ها و انسانها كشيده مى شود، يعنى نبرد ميان انسان کمال يافته از يك طرف و انسان منحط از طرفى ديگر.
نتيجه اينكه: بشر احتياج دارد به نيرويى غيبى و رهبرى الهى تا به كمك او عدل و توحيد و كمال را در سرتاسر گيتى گسترش داده و نيروهاى مخالف را نابود سازد.(1)