«جهانی شدن» گرچه یک روند تدریجی، طبیعی و تکاملی را طی کرده و در عصر جدید به مراحل بالایی از بالندگی و شکوفایی علمی، اقتصادی و تکنولوژی دست یافته است، اما قدرت های پیشرفته و صاحبان شرکت های بزرگ اقتصادی و تجاری و... این روند را در خدمت منافع خود گرفته و به نوعی خود را بر این فرایند طبیعی تحمیل کردند. از این رو پروژه  «جهانی سازی» آمریکایی دقیقاً همان آمریکایی سازی و تحت سلطه قرار دادن کل جهان در زمینه نظامی، سیاسی و حتّی اقتصادی، از سوی آمریکا است، که امری کاملاً متمایز با روند «جهانی شدن» است.

«توسعه» از نگاه اسلام گرچه وجوه مشترکی با معنای غربی آن دارد، ولی از جهت انگیزه و هدف نهایی بر یکدیگر منطبق نیستند؛ زیرا اسلام «توسعه» را به مفهوم به کارگیری امکانات جامعه در جهت تأمین نیازهای مادی و معنوی انسان، و تعالی فرد و جامعه می داند. در حالی که غالب اقتصاددانان غربی «توسعه» را بر پایه تأمین نیازهای مادی بشر تعریف کرده اند. «چارلز کیندل برگر» می گوید: «توسعه اقتصادی بر مبنای تولید بیشتر و تحوّل در چگونگی تولید و تجدید نظر در تخصیص منابع و نیروی کار به شعبه های مختلف تولید استوار است».