«خشونت» های حسن و نیک را می توان در مواردی خلاصه کرد. مانند: 1- خشونت به معنی قاطعیت و سرسختی در اجرای قانون و سختگیری در تحقق عدالت و صلابت در دفاع از حق. 2- خشونت قانونی، که سبب نظم در جامعه می شود. 3- خشونت رحمانی از سوی پروردگار که سبب تربیت و تکامل انسان ها می شود. 4- خشونت در قبال دشمنان، زورگویان و تعدی گران به حقوق مردم. 5- خشونت بازدارنده که از نظر شرع ضرورت دارد. 6- خشونت علیه خائنان، فتنه گران و خوارج. 7- خشونت با رهبران کفر و ظلم در راستای ریشه کنی ظلم و ظلمت و ....