دانشمندان علم کلام، عصمت را موهبت الهى دانسته اند که پس از وجود زمینه و شایستگى، به شخص معصوم افاضه مى شود و هرگز قابل تحصیل و اکتساب نیست. مثلا شیخ مفید مى گوید: العصمةُ تفضّلٌ من اللّه تعالى...، سید مرتضى مى گوید: العصمة هى لطف اللّه...، اشاعره هم قائل به موهبتى بودن عصمت هستند. برخی آیات مثل آیه تطهیر نیز به موهوبی بودن عصمت گواهی می دهند.