«عين اليقين» آن است كه انسان به مرحله شهود برسد تا با ديده بصيرت باطنِ حقائق را نظاره كند. امام علي(ع) به ذعلب يمانى فرمودند: «هرگز پروردگارى را كه نديده ام عبادت نكرده‌ام. چيزى را نديدم مگر اين كه خدا را قبل و بعد و همراه او ديدم». اين مرحله که دومين درجه از درجات يقين است و انسان را از يافتن واقعيت به كمك استدلال و خبر به وسيله ديدن بي نياز مي كند، با تزكيه و تصفيه نفس حاصل مى گردد.

گناهان نیز همچون عبادات داراي باطن و حكمت هستند و اگر انسان اهل راه باشد، هم اكنون جهنم را مي‏ بيند. گناهان هم داراي احكام و آداب و حكمت هايي هستند كه درونش، شعله و آتش است و در مقابل، درون نماز و روزه بهشت است. کما اینکه عده ‏اي از شاگردان معصومين(ع) نيز به اين حكمتها آگاه بودند؛ مانند حارثة بن مالك که به پيامبر(ص) گفت: من جهنم و اهلش و بهشت و اهلش را مي‏ بينم و صداي آنان را مي ‏شنوم.