در منابع اهل سنت مثل مسند احمد بن حنبل، المناقب، ذخائرالعقبی و... نقل شده است که: فاطمه(س) بیمار بود و همان بیمارى به مرگش انجامید. روزی او آب طلب کرد و خود را شست و بعد رو به قبله خوابید و از دنیا رفت؛ حضرت وصیت کرد که علی و اسما او را غسل دهند و کسی دیگر نباشد. لذا اسما عایشه را برای غسل راه نداد و وقتی ابوبکر اعتراض کرد اسما گفت: خواسته فاطمه(س) می باشد.

روایات متعددی در کتب اهل سنت وجود دارد که نشان می دهد حضرت صدیقه کبری(س) بعد از پیامبر(ص) دچار مصیبت و غم و اندوه شد. مانند: «فاطمه پس از پدرش شش ماه زنده بود در حالیکه از غصه آب می شد». «فاطمه هرگز پس از فوت رسول خدا، خندان دیده نشد». «جبرئیل به من خبر داد، هیچ زن مسلمانى بیش از تو مصیبت نخواهد دید، پس مبادا صبرت کمتر از آنان باشد» و ... .