پیامبر(ص) در مناسبت هاى مختلف، در باره رهبرى آینده امّت اسلامی، سخن می گفت و علی(ع) را به عنوان جانشین برگزیده خدا معرفی می کرد، اوج این معرّفى و ابلاغ، در «حَجّة البلاغ» و به تعبیر دیگر «حَجّة الوداع» در «غدیر خم» بوده است و آخرین تدبیر ایشان، درخواست دوات و کاغد، برای املای وصیت مکتوب در مسئله خلافت، جهت جلوگیرى از انحراف امّت بود.

اهل سنت می گویند: پیامبر(ص) در زمان بیماری، ابوبکر را پیشنماز مردم معرفی کرد. و این انتخاب را دلیل بر شایستگی ابوبکر بر امر خلافت می دانند. لکن اگر این جانشینی حقیقت داشت پس چرا ایشان با زحمت و با تکیه بر دو مرد به مسجد می‌رود، پیراهن ابوبکر را می‌کشد و خود به نماز مشغول می‌شود؟ و اینکه این امامت در کجا بوده و چرا محدثان اهل سنّت این قضیه را متناقض نقل کرده‌ اند؟ و اگر این نماز دلیل بر اولویت در خلافت است، چرا مهاجر و انصار و حتی خود ابوبکر به آن استناد نکرده‌ است؟